چیستی زمان؟ (قسمت سوم)

زمان مطلق، حقیقی و ریاضی:
پدر مکانیک کلاسیک ایزاک نیوتون گفته است که:
زمان را نباید با اندازه های محسوس(ساعت ها) اشتباه کرد.

زمان مطلق، حقیقی و ریاضی به خودی خود و با ذات خود با ثبات و آرمی بدون ارتباط با هر چیز خارج از خود جریان دارد. و گذشت وقت نام دیگر آن است.

بنا بر گفته نیوتون زمان واقعی به هیچ گ.نه ساعتی بستگی ندارد یا حتی به هیچ شی ملدی در کائنات.

زمان مستقل از محتویات کل جهان وجود دارد.

ارتباطگرایان:
مخالفین زمان مطلق نیوتونی ارتباطگرا نامیده می شوند.
آنها معتقدند که زمان ذاتا فقط تغییر است و یا معیار تغییر.
منظور از تغییر تغییر در روابط میان اشیای فیزیکی است. ارسطو فیلسوف یونانی معتقد بود که زمان به سادگی معیار جرکت است، زمان معیار یک فرآیند فیزیکی در برابر فرآیند دیگر است.
به عنوان مثال:
شما در لندن سوار قطار می شوید و یک ساعت بعد در کمبریج پیاده می شوید این بنا بر نظر ارتباطگرایان این معنی را می دهد که:
برخی حرکاتی که ما مشخصه یک ساعت تصور می کنیم مثل حرکاتی که ما مشخصه یک ساعت تصور می کنیم مثل حرکت خورسید، ستارگان، قطعات ساعت مچی در طول مدتی که قطار به سوی کمبریج حرکت می کرده روی داده اند.
در این نظر برخلاف نظر نیوتون زمان وابسته است به محتوای فیزیکی کل عالم چون زمان بنابر تغییر آن تعریف می شود.
از این نظر این موضوع دریافت میشه که وقتی جرکت و جنبشی نباشد گذشت زمان به نظر نمی آید.

چیستی زمان (قسمت چهارم)

معمولا دو نوع فرضیه برای زمان در نظر گرفته میشه که از لحاظ مفهومی در مقابل یکدیگر قرار دارند. گه عبارتند از:
1- فرضیه وقت دار زمان:
به تصور ذاتی ما از زمان مربوط می شود، در این فرضیه آینده غیر واقعی است.
آینده نامشخص است و آبستن احتمالات. با گذشت زمان جهان راهی را در میان تمام راههای موجود دیگر انتخاب می کند.
گذشته ثابت است و حال آن نقطه آنی است که در آن گذشته و آینده به هم می رسند.

2- فرضیه زمان بدون وقت:
اکثر فلاسفه و دانشمندان این فرضیه را می پسندند.
ایده اصلی این فرضیه آن است که تبدیل، انشعاب یا گذری در کار نیست که درست است زمان را همچون فضا در نظر بگیریم.
گذشته، حال و آینده هر سه با هم وجود دارند ولی در سه زمان مختلف.
در این نظریه رویدادهای تولد شما، شما در حال خواندن این جمله، و مرگ شما به یک اندازه واقعی و در تعادلند.

چیستی زمان؟! (قسمت اول)

اول یه تقسیم بندی در مورد انواع مختلف زمان بکنم تا مشخص بشه درباره چه نوع زمانی حرف میزنیم:
1- زمان فیزیکی: که همون ساعته که قدمتی بیش از 4000 ساله داره.
در مصر باستان از ستون سنگی به عنوان ساعت استفاده می کردند و همین طور آبی و خورشیدی.
در سال 1800 پیش از میلاد بابلیان روز رو به ساعت تقسیم کردن و هر ساعت رو به شصت دقیقه و هر دقیقه رو به شصت ثانیه.
و جالب اینکه یک ستاره شناس باستانی قادر بوده بدون ابزار و فقط با نگاه کردن به ستارگان ساعت رو با اختلاف 15 دقیقه بگه.
2- ساعت بیولوژیکی: هر کسی درون خودش ساعتی بیولوژیکی داره. به عنوان مثال قلب انسان به طور متوسط در هر دقیقه 70 بار می تپد. حالات روحی ما. هوشیاریمان و اشتهایمان بنا به ساعات مختلف روز چرخه ماه یا فصل ها الگوی مشخصی رو دنبال می کنه.
ظاهرا ساعت بیولوژیکی ما با گروهی از سلول های هیپوتالاموس در مغزمان در ارتباط نزدیک است.
این سلول ها به شبکیه چشم متصل اند و ظاهرا چرخه ترشح هورمون و حرارت پوست و وقت بیداری و استراحت را تنظیم می کنند.
این طور تصور می شود که هورمون ملاتونین نقش مهمی در کنترل آهنگ روزانه بازی می کند.
ساعت بیولوژیکی منحصر به ما نیست و همه موجودات در طبیعت اون رو دارن.
3- زمان روانی: ما می توانیم گذشته را خاطر آوریم و می توانیم گذشت زمان رو حس کنیم. ما در انتظار آینده هستیم و استمرار زمان را در اندازه های مختلف تجربه می کنیم و به طور شخصی و با ذهن خود به گذشت زمان آگاهیم.
همه می توانند کمابیش فاصله زمانی میان دو واقعه رو حدس بزنند.
برخی با دقت بسیار بالا این کار رو انجام میدن انگار تو سرشون ساعت درونی کوچکی جود داره که به نحوی با ساعت بیولوژیکی در ارتباطه.
آنچه درباره این ساعت ها جاابه اینه که ساعت درونی هر فرد نسبت به فرد دیگر به نظر سریع تر یا کندتر میشه.
به عنوان مثال یک دور بازی بسکتبال برای بچه ای که در حال بازی است شاید خیلی سریع بگذرد ولی برای والدین او که در عرض یک ماه برای بیستمین بار بازی او را تماشا می کنند می تواند جانفرسا باشد.

ثبت رکورد جدید ِ انرژی در برخورد‌ دهند? بزرگ اتمی

بیگ بنگ: بزرگترین برخورد‌ دهندی اتمی جهان در دور جدید آزمایش‌های خود رکورد جدیدی را در سطح انرژی ایجاد شده از برخورد دو پروتون‌ها به ثبت رسانید.

به گزارش بیگ بنگ به نقل از همشهری، پروتون‌های رها شده در تونل‌های زیرزمینی این برخورد‌دهنده بزرگ که با سرعتی نزدیک به سرعت نور در حرکت بودند،‌ پس از برخورد با یکدیگر انرژی غیرقابل تصور از خود ایجاد کردند. زیبایی نتیجه این برخورد ذره‌ای را می‌توان در تصاویری که توسط سرن منتشر شده‌ است،‌ مشاهده کرد. برخورد‌ دهنده بزرگ هادرون پس از دو سال خاموشی باری دیگر فعالیت‌های خود را از سر گرفته‌ است. این هفته طی برخورد‌های آزمایشی پروتون‌های شلیک‌ شده با انرژی برابر 13 ترا الکترون‌ولت با یکدیگر برخورد کردند،‌ انرژی که دو برابر رکورد پیشین برخورد‌دهنده است.

دانشمندان از این برخورد‌های آزمایشی برای تنظیم سیستم‌هایی به نام موازی‌ساز استفاده می‌کنند که از مغناطیس‌ها و ردیاب‌های برخورد‌هنده در برابر ذرات سرگردان محافظت می‌کنند. زمانی که 100 میلیارد تا هزار میلیارد پروتون درون حلقه پرتاب می‌شوند،‌ برخی از آنها به واسطه داشتن سطوح متفاوتی از انرژی از دور برخورد خارج می‌شوند و در مداری بزرگتر از مدار برخورد ذرات به حرکت ادامه خواهند‌ داد و خطر احتمال برخورد با تجهیزات را به وجود خواهند آورد.

برای به دام انداختن این ذرات سرگردان، فیزیکدانان از موازی‌سازها که در اصل آجرهایی فلزی هستند، استفاده می‌کنند. طی برخورد‌های آزمایشی دانشمندان مکان جاگیری این سیستم‌ها را برای مواجه شدن با ذرات سرگردان و محافظت از تجهیزات تعیین می‌کنند. فیزیکدانان سرن نتیجه این برخورد‌های آزمایشی با هدف تنظیم این سیستم‌ها را موفقیت‌آمیز توصیف کرده و می‌گویند 9 هزار و 600 آهن‌ربایی که پروتون‌ها را برای برخورد با یکدیگر هدایت می‌کنند نیز به خوبی کار می‌کنند.

قرار است برخورد‌ دهنده بزرگ هادرون در اوایل ماه ژوئن برخورد‌های 13 ترا الکترون‌ولتی خود را از سر بگیرد و از همان تاریخ‌، آشکارساز‌های آلیس،‌ اطلس و CMS می‌توانند تولید داده‌های خود را آغاز کنند. هرچه سطح انرژی برخورد‌ها بالاتر باشد، امکان تولید ذرات سنگین‌تر و ناشناخته‌تر افزایش خواهد‌ یافت و همین موضوع فیزیکدانان را هیجان‌ زده‌تر از همیشه ساخته‌است زیرا امیدوارند با کشف ذرات جدید‌تر بتوانند نادانسته‌های جهان از قبیل ابعاد اضافی، ذره دوقلوی بوزون هیگز یا شواهدی برای اثبات ابرتقارن را کشف کنند.

سایت علمی بیگ بنگ / منبع: Livescience