جرمی بنتام (Jeremy Bentham):
جرمی بنتام نامتعارف که پیکر مومیامی شده ی او با لباس کامل هنوز هم بر گردهمایی هایی هیأت امنای یونیورسیتی کالج لندن سایه می افکند، به این نتیجه رسید که همه ی نظریه ها، از جمله نظریه های اخلاقی و سیاسی، باید ریشه در واقعیات تجربی داشته باشند.
او مدعی بود که در عرصه ی علوم انسانی، اصل لذت باید در رأس این واقعیت قرار بگیرد.
به عبارت دیگر همه ی تحلیل های رفتار انسان، و همه ی توصیه هایی که برای تغییر رفتار او می شود باید با عنایت به این واقعیت آغاز شود که انسان ها با انگیزه ی میل به لذت و پرهیز از درد به حرکت در می آیند.
البته بنتام در این شیوه ی تفکر بی شباهت به هابز نبود، اما نتیجه گیری هایش بسیار لیبرال تر از او بود.
این آموزه که تنها لذت می تواند یا باید ارزش داشته باشد، لذت جویی(hedonism) نا میده می شود.
